نقد و بررسی بازی Marvel Snap

آیا دوست دارید نگهبانان کهکشان را مانند موم در کف دستانتان داشته باشید؟ نگهبانانی که در بازی، تفنگ‌هایی آتشین دارند و حتی یک بار دیگر در کنار وندا برای این جهان می جنگند؟ در مورد گردهم آوردن گروهی از انتقام‌جویان ابدی و شروع نبردی در برج استارک، سنترال پارک و دیلی باگر چطور؟ 

این‌ها بخشی از تیم‌های رویایی و سناریوهای خیالی ای هستند که Marvel snap در اختیار شما قرار می دهد. استفاده مناسب از مارول لایسنس، بسیار حرفه ای است، چرا که تمام این‌ها در یک بازی کارتی گیرا و جذاب جای داده شده است. بازی ای که مسابقات در آن کوتاه اند و گیم پلی آسانی دارد که به خوبیاز پس آن برمی‌آیید. همین باعث می‌شود شما به بازگشت هر روزه به بازی تشویق شوید. در واقع روند این بازی بر روی تکمیل کردن مجموعه کارت هایتان است که برای من بعد از مدتی یکنواخت شد، به حدی که جذابیت اولیه اش را برایم از دست داد.

طراحی فوق‌العاده مارول اسنپ

هر دست تنها شامل ۱۲ کارت است که هیچکدام مشابهتی با یکدیگر ندارند. بازی‌ها تا ۶ دور به طول می‌انجامند. صفحه بازی سه مکان برای رقابت دارد، اما مکان‌هایی که پدیدار می‌شوند تصادفی هستند و گلچین شده‌اند. هر مکان در هر نوبت طی هر سه دور آشکار می‌شود. بازیکنان در هر دور به طور همزمان به ترتیب حرکاتشان را انجام می‌دهند و بر سر اینکه چگونه قصد دارند با قرار دادن کارت‌ها در مکان‌های مدنظرشان، نیرویشان (که با پیشرفت بازی افزایش می‌یابد) را مصرف کنند، تصمیم می‌گیرند. 

وقتی که نوبت هر دو بازیکن تمام شد، کارت‌ها یکی یکی نمایان می‌شوند و تأثیراتشان را به نمایش می‌گذارند. هدف نهایی این است که در دو از سه موقعیت مکانی، قدرت بیشتری از رقیب به نمایش بگذارید. بنابراین، استراتژی که در انتخاب محل استفاده از کارت‌هایتان به کار می‌گیرید، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به علاوه، نحوه استفاده از مکان‌های مطلوب و اجتناب از مکان‌های دشوار هم مهم است. 

تکنیک‌های بازی

از آنجایی که هر دور به صورت هم‌زمان اتفاق می افتد، Marvel Snap کمی تا حدودی به یک رقابت سنگ کاغذ قیچی شبیه است که در آن شما سعی می‌کنید حرکات بعدی حریف خود را پیش‌بینی کنید. به علاوه، در هر لحظه می‌توانید از ” شرط بندی ” استفاده کنید و Stake هایتان را دو برابر کنید. حریف شما هم متقابلا می‌تواند از “شرط بندی ” استفاده کند و آن‌ها را دو برابر کند. 

Stake ها خودشان یک سری مکعب کیهانی هستند که رتبه شما را بالا یا پایین می برند‌‌ و در پایان بازی که هیچکدام از بازیکنان نمی‌توانندشرط بندی کند برنده دو مکعب می گیرد. این در حالی است که اگر هر دو بازیکن در طول بازی شرط کنند، هشت مکعب برای به دست آوردن به وجود می آیند که برنده، آن‌ها را می برد. 

اگر حریف شما شرط کند و شما در آن شرایط برد را خیلی بعید بدانید، می‌توانید عقب نشینی کرده تا باخت‌هایتان به نسبت کمتر شوند. خیلی مهم است که بدانید در چه زمانی باید شرط کنید، چه زمانی باید با همه چیزتان بازی و چه زمانی باید عقب نشینی کنید، برای پیشرفت در نمودار رتبه بندی تنها مادی که در حال حاضر در دسترس است، این‌ها بسیار مهم است.

تصمیم حیاتی بگیرید

برای بازی ای که در آن هر مسابقه‌ای تنها ۳ دقیقه طول می‌کشد، تصمیمات زیادی باید گرفته شود. در هر یک از دست‌های درست و حسابی ای که تا حالا در Marvel Snap بازی کرده‌ام، تعاملات و استراتژی‌های نامفهوم زیادی وجود داشته که باید آن‌ها را یاد می‌گرفتم، که همگی آن‌ها برای داشتن بازی ای به بهترین شکل ممکن جالب به نظر می رسیدند.

البته بیشتر کارهایی که انجام می‌دهید بر اساس کارهای حریفتان است: اینکه چگونه از مکان‌ها استفاده می‌کنند و یا اینکه باتوجه به اطلاعات و چیزهایی که از آن‌ها می‌دانيد چه راه و روشی را در پیش می‌گیرند. بسیاری از بازی‌های Marvel Snap با یک پیش بینی خوب از حریف خود به مرحله نهایی می رسند. این واقعا می‌تواند جذاب و سرگرم کننده باشد و درست مانند تمام بازی‌های کارتی مجموعه سازی دیگر هر چه بهتر از  آپشن‌های خود سر در بیاورید، نتایج بهتری هم به دست خواهید آورد.

کارت‌های بازی

بازی Marvel Snap دارای طیف وسیعی از نمونه‌های دست‌های کارت‌ها است، که توسط مجموعه‌ای از  اصول و کلمات کلیدی جالب پشتيباني می‌شوند. عرشه‌هایی در اطراف ساخته شده اند که از دست شما دور نگه داشته می‌شوند. داشتن یک دست خیلی بزرگ، استفاده از جلوه‌های مختلف، نابود کردن کارت‌هایتان، جا به جا کردن کارت‌ها در بین مکان‌های مختلف، فریب دادن مینیون‌های بزرگ، امکان قفل کردن مکان‌ها، بازی کردن با کارت‌ها، بدون هیچگونه توانایی، فشار مداوم دکمه‌های آشکارسازی و ادامه ماجرا.

بخش کارت‌ها خیلی به سلیقه من نزدیک نیست، به این معنی که تعدادی دست کارت وجود دارد که شما را از هرگونه تلاش برای اجرایی کردن برنامه خود در بازی، باز می دارد. قفل کردن مکان‌ها و یا پر کردن مکان‌های خود با کارت‌هایی که ارزشی ندارند، آن قدر هم جالب نیست.

داشتن سه تعدیل کننده تصادفی گیم پلی در هر مسابقه بدی ها و خوبی های خودش را دارد.

در مجموع بیش از ۵۰ مکان در بازی وجود دارد، از ساختمان باکستر و قلمرو کوانتومی گرفته تا واکاندا، آسگارد، آتلانتیسو، No Where و عمارت X. طرفداران مارول از دیدن المان‌هایی که فقط مارول فن‌ها می‌توانند آن‌ها را بشناسند و یا اینکه ویژگی‌های هر مکان با ‌کامیک‌های اصلی مرتبط است، لذت خواهند برد. برای مثال، Ego یک مکان بسیار نادر است که به محض نمایان شدن همه چیز را تحت کنترل می‌گیرد و کارت‌های شما را بازی می کند. تجربه لذت بخشی است، اما این هم که مسابقه را به بازی شانسی تبدیل می‌کند که مورد پسند من نیست.

مکان‌ها وقتی دوگانگی کمتری دارند، بیبشتر می‌درخشند و عمل می‌کنند: وقتی می‌توانید بر مکان‌های نامطلوب غلبه کنید یا محدودیت‌های قابل توجهی را دور بزنید تا به پیروزی دست پیدا کنید. بنابراین چیزهای مثبتی در آن وجود دارد. آن‌ها همچنین چاشنی بیشتری از مارول به بازی اضافه کرده‌اند و اینطور نیست که از میزان این چاشنی در بازی کاسته شده باشد‌.

 در واقع Marvel Snap تا به امروز  یکی از بهترین استفاده‌ها از مارول لایسنس در بازی‌های ویدئویی را به خود اختصاص داده است. تیم Second Dinner واقعا کار فوق العاده‌ای برای بازی ای که همه‌ی طرفداران مارول  از  آن لذت خواهند برد، انجام داده است.

ویژگی کارت‌ها

شخصیت‌های بسیاری، اعم از تایتان‌های افسانه‌ای و منتخب‌ها، در لیست حاضر هستند و کارت هنری اولیه موجود برای تمامشان به یک اندازه عالی است. جلوه‌های هنری دیگر هم معانی فوق‌العاده جالبی دارند. البته باید اعتراف کرد که بیشتر جلوه‌های پیکسلی تقریبا یکنواخت به نظر می‌رسند. این کمی ناراحت کننده است که نسخه‌هایی کاملا جدید و متفاوتی از همان کارت تلقی می‌شوند و به همین دلیل من خیلی کم برای باز کردن Variant ها هيجان زده می‌شوم که باز کردنش به این معنی است که نمی‌توانم به جایش به یک شخصیت جدید دست پیدا کنم.

مسیر جمع آوری مارول اسنپ که نحوه چگونگی باز کردن قفل کارت‌های جدید را نشان می‌دهد، بر اساس جلوه هنری ‌ساخته شده است. همزمان که در مسیر، جلو می‌روید، قفل کارت‌هایی را باز می‌کنید که با ارتقاء دادنشان از نظر ظاهری و از طریق اطلاعاتی که به دست آورده اید، پیشرفت می کنید. با هر بار ارتقاء یافتن، جزئیات بیشتری هم پیدا می‌کنند و به حداکثر سطح ” بی نهایت ” می‌رسند. برای من این‌ها همه تا حد زیادی وسیله‌ای برای رسیدن به هدف هستند، اما پویانمایی‌ها و جلوه‌های هنری هنوز مي‌توانند سرگرم کننده باشند.

طراحان Second Dinner سعی کرده‌اند تا هویت هر شخصیت در کامیک بوک‌ها را در گیم پلی هم تداعی کنند. برای مثال Mystique یک توانایی را برای شما کپی می‌کند، Magneto کارت‌های مختلف را به روی حریف می‌کشد، Storm در یک مکان طغیان می‌کند. پویانمایی واقعا باعث خرسندی بازیکنان می‌شود. به همین ترتیب مرد مورچه‌ای کوچک و بزرگ می‌شود یا تغییر شکل می‌دهد، گابلین سبز به سمت دیگری از  مکانی که در  آن رها شده است، می رود و وندا با کمانش کارت‌های حریف را چندین تکه می‌کند.

تقسیم کارت‌ها

مسیر جمع آوری کارت‌ها تقسیم شده است. بنابراین در اولین قسمت از ماجراجویی شما در Marvel Snap ، شما کارت‌های Pool 1 را باز خواهید کرد. با این کار شما می‌توانید یک دست کارت مبتدی که تا حدی خوب و قابل قبول است، برای خود بچینید. حائز اهمیت است که بدانید شما در Pool 1 با بازیکنانی که در موقعیتی مشابه با شما قرار دارند، در مسیر جمع آوری روبرو خواهید شد، به همین دلیل مجموعه کارت‌هایشان تقریبا مانند شما خواهد بود.

خود همین مسئله باعث می‌شود تا اولین تجربه‌تان در بازی دوستانه باشد، زیرا در حال بازی با افرادی هستید که تازه دارند به شرایط خو پیدا می‌کنند و متوجه می‌شوند که چطور باید دست کارت خود در بازی را بسازند. این در نهایت در  Pool 2 هم ادامه پبدا می‌کند که مجموعه‌ای تقریبا کوچکتری از کارت ها است که برنامه ریزی‌هایتان کوچک‌تر برای بازی را عملی می‌کند. عبور از دو Pool اولیه چندان سخت نیست و تمام کسانی که به این جا می‌رسند دقیقا همان مجوعه 97 کارت را خواهند داشت.

کارت‌های جدید با بالا رفتن سطح مجوعه شما باز می‌شوند ، که کاملا با معیارهای بازی در تضاد استجان دو

گستردگی دنیای بازی

Marvel snap تا به الان مانند جست و خیز کردن در یک برکه آب کم عمق زیر آسمان نیلگونی بوده است. زمانی که وارد Pool 3 می‌شوید، تازه می‌فهمید که اقیانوسی که تا افق ادامه دارد، چقدر می‌تواند پهناور باشد. Pool 3 دارای 75 کارت دیگر است اما هیچ نقطه دقیقی برای پایان مسیر جمع آوری وجود ندارد . دلیلش هم این است که کارت‌های اسرار آمیز ” کارت‌های گارانتی شده را در Pool 1 و Pool 2 باز می‌کنند و با کارت‌های “Collector’s Caches ” و ” Collector’s Reserve” جایگزین می‌شوند که هر دو درصد شانسشان برای باز کردن یک کارت جدید مشابه و  یکسان است.

دقیقا مانند یک اقیانوس مسیر جمع آوری پس از  Pool 2 حسی عجیب به آدم دست می‌دهد که قرار است تا ابد ادامه داشته باشد. در واقع تا زمانی که به سطح  3000 تا 3500 برسید، باید یک مجموعه کامل برای خود داشته باشید ( بعد از شروع از چیزی کمتر از 500 ) که این خودش کار بسیار زمان بری است.

من حتی به آن نزدیک هم نیستم. هیچ مشکلی در پیشرفت و تکامل طولانی مدت در بازی نیست، اما برای من این پروسه به طرز ناراحت کننده‌ای کند به نظر می‌رسدو این همان جایی است که تصادفی بودن بازی شروع به کار می‌کند. این شانس محض است اگر کارت‌های مهم و کلیدی که برای ساخت دسته کارت‌های موفقیت آمیز در Pool 3 نیاز دارید را به دست بیاورید. با توجه به اینکه بازی Pool 3 Meta براساس تعامل ترکیبی دست کارت‌ها ساخته شده است اگر بخش مهمی از آن‌ها را از دست داده باشید، خوب کار نمی‌کند.

اگر با بالا رفتن سطح مجموعه خود، کارت‌های مفید و کاربردی دریافت نکنید، ممکن است هنگام بازی در مقابل بازیکنانی که مجموعه قوی تری نسبت به شما دارند، برای عملی کردن استراتژی‌هایتان به مشکل بربخورید. بدون در نظر گرفتن اینکه تا چه حد ممکن است خوش شانس باشید، وقتی در مسیر جمع آوری پا می‌گذارید فرصت به دست آوردن دسته کارت‌های جدید بسیار کم است. 

این واقعا ناراحت کننده است چرا که در ابتدای راه اندازی بازی Mrvel Snap من در مدت زمان‌های کمتر و با سرعت بیشتری آن را باز می‌کردم و همینطور می‌توانستم در دست کارت‌هایم تغییرات ایجاد کنم تا چیزهای مد نظرم را تست کنم. در واقع بهترین استراتژی این است که از یک دست کارت قوی Pool 2 استفاده کنید و تا وقتی که از داشتن کارت‌های کافی Pool 3 برای ساخت یک دست کارت ترکیبی قوی، مطمئن نشده‌اید، آن را تغییر ندهید.

روش‌های استفاده از کارت‌ها

قرار شده است که جنبه کسب و به دست آورن کارت مورد بررسی قرار بگیرد و این‌ها همه از طریق مسیر جمع آوری به دست می‌آیند و می‌توان از آن‌ها برای گرفتن یک کارت خاص از یک انتخاب تصادفی در حال تغییر در شاپ استفاده کرد. شما نمی‌توانید به راحتی کارتی که می‌خواهید را بسازید، اما این به بازیکنان نیرویی می‌دهد تا بتوانند مجموعه مورد نظر خود را بسازند.  

کردیت‌ها، طلاها، سیزن پس‌ها و تقویت کننده‌ها همگی به روش‌های مختلف با یکدیگر تعامل و ارتباط دارند و در همان حال که شما کمتر احساس پیشرفت در مجموعه‌های خود می‌کنید، حداقل دائما به لطف وجود 6 ماموریت ( و یا بیشتر اگر از طلاهایتان استفاده کنید )  و همچنین ماموریت‌های فصلی ، هرکدام به نوبه خود به کردیت‌ها، طلاها و تقویت کننده‌هایتان می‌افزایند.

توصیه گردآورنده

حقیقتا در بازی Marvel Snap هیچ انگیزه‌ای فراتر از پرداخت پول برای سیزن پس وجود ندارد. اگر قصد دارید به اندازه‌ای بازی کنید که برای کامل کردن آن کافی باشد، جوایز قابل قبولی ارائه می‌دهد. در عین حال، خرج کردن پول برای طلا، با توجه به بالا بودن بهای آن برای تبدیلش به کردیت و یا مامویت‌های روزانه جدید و یا حتی انواع کارت‌های مختلف ، ارزش کمی دارد.

به طور کلی مارول اسنپ نسبت به دیگر بازی‌های کارتی تجربه‌ای متفاوت را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. در واقع مسیری آهسته و پیوسته است که در آن به شما برای مقدار معینی از بازی کردن و فرو رفتن در فضای آن جایزه می‌دهد. هیچ راهی برای به دست آوردن ناگهانی قدرت وجود ندارد، این یعنی شما وسوسه نمی‌شوید تا برای کارتی که می‌خواهید، صدها دلار خرج کنید. این روند، دقیقا مانند زمانی است که بازی‌های Hearthstone و Magic ست های جدید منتشر می‌کنند، است. آیا این سیستم بهتر است؟ به عنوان کسی که هر دو را بازی می‌کند می‌گویم، این هزینه‌ها می‌تواند اضافه و بعد از آن افزایش پیدا کند.

آخرین موردی که باید به آن توجه کرد این است که از زمان اجرای این بررسی، مارول اسنپ تنها یک گزینه برای بازی کردن دارد: رتبه بندی. درحالیکه رتبه‌بندی شما واقعاً فقط نشان‌ دهنده حق افتخار است. به‌ نظر می‌رسد که اشتیاق بیشتر بر اساس سطح بالای مجموعه شما است.

شکی در این نیست که که آپشن بازی در مقابل دوستان خود، در حالتی بدون رتبه، جایی که می‌توان به راحتی چیزهایی که می‌خواهید را آزمایش کنید و بازی ها در  آنجا بیشتر پیشروی و ادامه پیدا می کنند، قابلیت بزرگی خواهد بود. هر دو این مادها در برنامه کاری Second Dinner’s هستند و من فکر می‌کنم می‌توانند برای ارائه گیم پلی پر از شخصیت مارول اسنپ در یک فضای مناسب‌تر کمک کنند.